از آنجایی که در قرن 19 میلادی صنعت به یکباره پیشرفت کرد، تولید کننده هایی که محصولشان به شکل پودر بود باید یک واحد اندازه گیری برای مشخص کردن اندازه ذرات تعیین می کردند. عموماً برای اندازه گیری ذرات کوچک از واحد میلیمتر و میکرون (یک هزارم میلی متر) استفاده می شد. بدلیل اینکه تنها وسیله برای تعیین اندازه ذرات الک بود، مرسوم شد تولید کننده ها از واحد مش استفاده کنند.

واحد اندازه گیری مش این گونه تعیین شد: به تعداد خانه های یک الک که در یک اینچ مربع جای می شوند، مش می گویند.

به دلیل اینکه ضخامت سیم های به کار رفته در الک ها با یکدیگر متفاوت بود، بنابراین مش بندی های متفاوتی هم ارائه شد که تفاوت کمی با یکدیگر داشتند. برای توضیح بیشتر و درک مطلب در مورد واحد مش به مثال زیر توجه کنید:

مثال: مش ۵۰ به معنای وجود ۵۰ خانه کوچک در مساحت یک در یک اینچ مربع است.

نکته: به این ترتیب هر چه مقدار مش بالاتر ذرات ریزتر و پودر نرم تری بدست می آید.

در مورد استاندارد الک، شناخته شده ترین کشورها انگلیس و آمریکا هستند. البته کشورهای دیگر هم استانداردهای مخصوص خودشان را برای الک دارند اما استانداردهای این دو کشور بیشتر استفاده می شود. استاندارد جهانی برای الک هم تعیین شده که بیش از 20 کشور در تعیین آن نقش داشته اند.

در جدول زیر، اندازه مش در استاندارد آمریکا بر حسب میکرون و اینچ جمع آوری شده است. اما قبل از خواندن جدول به دو نکته زیر توجه کنید.

نکته اول : در کلیه جداول مربوط به استاندارد اندازه ذرات، اعداد ارائه شده دارای یک بیشینه و یک کمینه هستند. بنابراین هیچ وقت یک عدد مشخص ارائه نمی شود. پس گاهی ممکن است شما در سایتهای مختلف اعداد مختلفی ببینید که این مساله عادی است.

نکته دوم : برای مش های بالای 400 عملاً هیچ الکی وجود ندارد. اعداد ارائه شده صرفاً با انجام محاسبات به صورت تقریبی به دست آمده اند.